vrijdag 17 februari 2017

Hart

Afgelopen maandag heeft Nina weer haar drie-wekelijkse chemotherapie gekregen, met aansluitend de dexa week, waarvan we vandaag de laatste dag alweer ingaan.
En ik kan tot mijn grote vreugde vertellen dat het best goed ging!
Qua pijnbestrijding hebben we een manier gevonden die werkt: 3x per dag de combi tramadol-paracetamol doet het goed bij haar.
En qua dexamethason zijn alle emoties deze week erg uitvergroot.
Ze huilde van geluk toen we samen op donderdagavond met de rolstoel door de stad liepen en een colaatje dronken in een kroegje.
Ze huilde van boosheid omdat we pizza aten die ze niet zo lekker vindt (..ze sloeg heel hard met haar vuist op de pizza)
Ze huilde van ontroering toen ze vertelde dat ik wel echt de liefste moeder ben (jeuuuh)
En natuurlijk de klassieke slappe lach met tranen van het lachen ('mijn gezicht zat vól spetters pizza-saus') die overgaan in tranen van verdriet omdat ze geen kanker meer wil hebben.
En dit zijn ondanks de hevigheid, waardevolle momenten.
Ik ben erg blij dat het deze keer, tot nu toe, redelijk goed te behappen is.
Enkele uitschieters daargelaten, maar dat mag. Vandaag de laatste dag. Ik hoop dat het niet alsnog helemaal misgaat, maar ik ben nu al erg tevreden over het verloop van deze gevreesde week!

Bij de start van de behandeling een jaar geleden, is er een echo gemaakt van Nina' s hart.
Afgelopen maandag is er weer een echo gemaakt. Dat is standaard omdat Nina 2 chemo' s heeft gekregen die schade aan de hartspier kunnen veroorzaken. De zogenaamde anthracyclines zijn de boosdoeners. Ze heeft in het begin 5 kuren van die chemo gekregen en daarna nog eens 5.
Na de 2e echo blijkt nu dat haar hart een verminderde pompfunctie heeft en er dus inderdaad schade is ontstaan aan die hartspier.
Over een paar weken komt er een derde echo en is er dan geen verbetering opgetreden dan zal ze medicatie krijgen om haar hart krachtiger te laten pompen.
Of dit tijdelijk is, of het gemakkelijk te verhelpen is enz. weet ik allemaal nog niet.
Ik had me voorgenomen niet te gaan zoeken op Google (heb ik toch een heel klein beetje gedaan), maar over 3 weken zijn we weer in Rotterdam en dan zal ik het eens even helemaal uitvragen hoe dat nou precies zit bij Nina.

Komend weekend gaan wij Max zijn 18e verjaardag vieren. Daarna zijn Olivier en Nina jarig. Ik heb dus maar alvast een hoop ballonnen ingeslagen met de cijfers 7, 16 en 18. 😮 De tijd vliegt!

Verder wil ik nog een mooi programma met jullie delen.
" Hallo, ik heb kanker"
Ik de serie komt Rachel aan bod, een vriendinnetje en lotgenoot van Nina.
Heel herkenbaar!!

De andere afleveringen zijn allemaal te zien op de site van Zapp (NPO)
http://www.zapp.nl/series/1789-hallo-ik-heb-kanker