Ruim een week geleden.
Nina baalt al een tijdje als een stekker van "dat dikke hoofd en die domme pruik".
Ik besluit dat het tijd wordt om terug te gaan naar Ixxi, de haarstudio waar we Nina's haarwerk zo'n 2 maanden geleden hebben opgehaald.
De haarwerk-kapster is een uur lang in de weer met Nina's coupe en er is niet eens een schaar aan te pas gekomen.
Wassen, drogen, strijken. En na een behandeling met zacht glansspul, modelleert ze het haarwerk terug op Nina's hoofd.
Ik zie al meteen een tevreden blik bij mijn ijdele dochter.
Nina kijkt eens van opzij, ze kijkt in de spiegel achter zich en de glimlach op haar gezicht wordt steeds breder.
Al tijdens de rit naar huis, hoor ik (na een pauze van toch zo'n 3 maanden) het vertrouwde fotoklik-geluid van haar mobiel weer.
Selfies maken. En deze keer voel ik me blij en opgelucht, weer een stukje Nina terug gevonden!
In de afgelopen week is haar zelfvertrouwen flink gegroeid. En daarmee haar motivatie om weer de deur uit te gaan, om leuke kleding aan te trekken. De joggingbroeken worden weer ingeruild voor spijkerbroeken en haar mutsje ligt onder in de kast.
Zo, weer een overwinning! Goed zo Nina!
De volgende foto heeft ze enkele dagen geleden gemaakt.
Afgelopen donderdag heeft Nina een power-mix gekregen.
Een chemo tegen de kankercellen, een fles immunoglobulines tegen infecties en 2 zakken bloed tegen de vermoeidheid.
Samen met haar herwonnen zelfvertrouwen kan ze er dus weer even tegen!
