www.skov.nl
De leiding heeft hier een mooi idee voor: zij staan in een lange rij en hebben allemaal hun lippen gestift. Alle kinderen krijgen een dikke vette afscheidszoen!
Bereik je het einde van de lange rij, dan zie je er dus zo uit:
Er zijn vriendschappen ontstaan, wat ik me goed voor kan stellen. De hele week hebben de kinderen lief en leed met elkaar gedeeld.
En vooral veel plezier gemaakt.
Want geloof me, dát kunnen kinderen met kanker als de beste! Zij weten als geen ander dat je de dag moet plukken en ten volle moet genieten wanneer je je goed voelt:
(veel) zeilen, karaoke, disco, leiding pesten, keeten tot diep in de nacht, lekker eten en elkaar steunen als het even wat minder gaat.
Nina is aan de beurt.
"Nina kwam steevast te laat voor het eten. Want eerst moest er nog gekeken worden naar haar outfit. Díe broek met díe schoenen? Nee, dat kan écht niet. Dus, omkleden, make-up op en dan kwam ze langzaam aan naar de eetzaal. Wat ook opviel; de deur en ramen van deze meidenkamer waren áltijd dicht en de ruiten beslagen door het vele douchen. Daar werden dan hartjes op getekend ...."
En wat denk je, wij zijn natuurlijk bij het ophalen ook weer als laatste klaar om te vertrekken. Alle leiding staat te zwaaien naar ons, heel gezellig al duurt het vrij lang voordat wij dan eindelijk alle tassen en spullen in de auto gepropt hebben.
Vandaag is het maandag 27 juni.
Vorige week heb ik grotendeels in bed doorgebracht omdat ik na een 'lompe' actie ben gevallen, met mijn achterhoofd tegen een tafel.
Ik heb er een hersenschudding en enkele scheve nek- en rugwervels aan over gehouden.
Maar, ik ben weer aan het werk.
Nina is met Cees naar Rotterdam. Ze gaat zo onder narcose voor de lumbaalpunctie en daarna zal ze weer een 24-uurs chemo krijgen. HD MTX.
Het is gek om zelf op kantoor te zitten nu.
Regelmatig dwalen mijn gedachten af naar Rotterdam.
Zou ze nu aangeprikt worden?
Zou ze al onder narcose zijn?
Gaat alles wel goed..?
Morgenochtend ga ik naar Rotterdam om Cees af te lossen. Dan slaap ik een nachtje bij haar in het ziekenhuis (jippie, de stretchers, hopelijk geen snurkie op de kamer..) en hopelijk kan ik haar, als er geen complicaties zijn, woensdag weer mee naar huis nemen.
EN DAN...?
Ja, vanaf volgende week zal voor ons weer een heel nieuwe fase aanbreken.
Die van het nieuwe protocol voor de kinderen die in de medium riscogroep zitten.
Dat betekent in een notendop:
84 weken lang elke week 5 chemo's.
De eerste 13 weken zullen het zwaarst zijn omdat ze dan een bepaalde combi krijgt (vincristine en doxo) welke over algemeen voor veel innerlijke overlast zorgt.
Hoi pechvogel, pas je wel een beetje op jezelf.,
BeantwoordenVerwijderenFijn dat Nina het kamp zo geweldig heeft ervaren.Opgeladen voor weer een zware periode.Voor velen is deze periode leuk,vakantietijd. Voor jullie zal het zwaar zijn,wens je daarbij heel veel sterkte en kracht, groetjes Esther