Batterij is snel leeg, maar soms is er een power-lader

Vorige week hebben Nina en ik gezwommen. Dat mocht van de arts :-)
Nina genoot van het lopen, zwemmen en vooral van de mogelijkheid om soepel en vrij te bewegen in het water.
Door de chemo Vincristine zijn haar zenuwuiteinden beschadigd en daardoor heeft ze een paar weken nauwelijks kunnen lopen.
Gelukkig voor Nina én voor Tycho's rug is dit inmiddels beetje bij beetje aan het herstellen. Als ze zich niet al te misselijk voelt, kan ze weer zelf de trap op lopen.

Dit zwempartijtje was echt een intiem geluksmoment, ik heb me nog nooit zo gelukkig gevoeld in een zwembad. Meestal vind ik het al snel te koud en heb ik het na een half uurtje wel gezien. Nu voelde ik me zo warm van binnen, alsnog kippenvel maar nu van ontroering..